Salcantay

Met een hoogte van 6.271m is de Salcantay de tweede hoogste berg in de regio. De weinige mensen die op de hoogvlaktes in de omgeving wonen aanbidden de hoogste toppen van de Andes nog steeds als goden die Apus genoemd worden. Iedere Apu leeft in of op een berg, wordt genoemd naar de berg en heeft een eigen karakter en specialiteit. Wanneer de mensen uit de Andes een Apus aanroepen zegt men dat deze verschijnen in de vorm van een condor. Mystieke werken met deze goden gebeuren steeds in volledig verduisterde kamers want de Apus wensen niet gezien te worden door de mensenzonen. Men vraagt de Apus raad over hun problemen of hun gezondheid die beantwoord wordt met goede raad.

Apu Ausengate is gekend als een zachtmoedige vrouwelijke godin. Haar mededogen voor de mensen heeft een mythe gecreëerd. Niemand durft rond de berg te wonen. De locale bevolking gelooft dat de zielen van mensen die gestorven zijn in zonde rond de bergtop zweven op zoek naar rust. Ze kunnen gezien worden als schaduwen boven de sneeuwgrens. Men zegt dat als iemand in de omgeving van de Salcantay sterft door een ongeluk, dat dit het werk is van een slechte geest.

Een shamaan in Cusco prepareerde een 'pago' voor ons. Een pago is een offer voor de Pachamama of Moeder Aarde. Offers dienen verbrand te worden en bestaan uit een pakket gevuld met granen, bloemen, coca bladeren, stukken stof en persoonlijke dingen. We collecteerden gedroogde uitwerpselen om een vuur aan te maken en offerden de pago aan de Apus.

Iedereen zond zijn zege en positieve energie uit naar familie en vrienden, naar de goede afloop van deze trail en goed weer. We dronken cañaso waarbij de eerste slok aan de Pachamama wordt gegeven (uitgegoten op de aarde). We verlieten de plek van de offerande zodat de Apus onze gift konden 'opeten'. Een buur van de Salcantay beantwoorde ons met een sneeuwlawine, een goed voorteken en een magisch moment. Later prepareerde Zenon ons een voedzame maaltijd. We verlieten deze plaats met een gerust geweten.

Uiteindelijk kwamen we aan de hoogvlakte die la Pampa Japonsa genoemd wordt, naar de Japanese wetenschappers die hier verbleven voor seismisch onderzoek. Dit zou onze hoogste kampplaats worden op 4.850m hoogte en aan de voet van de Salcantay. Het begon zoals gewoonlijk snel donker te worden en de temperaturen dalen dan spectaculair tot onder het vriespunt. En inderdaad, terwijl de zon de horizon kustte konden we schaduwen zien 'rondvliegen' aan de top van de Salcantay, daar waren we het allen over eens, het was geen eenmanshallucinatie...

Na het drinken van enkel mates de coca en een avondmaal van quiñua soep met bruine bonen doken we in de slaapzakken, hopend dat de pago ons zou beschermen tegen de slechte geesten.

De volgende dag vervolgden we de Cusichaca Vallei