|
|
Sayacmarca Weer een warme dag, de Trail warmde zich op met de eerste zonnestralen.
Na een korte klim zagen we de andere kant van berg, op zijn hoogste punt stonden
we op 4000m. Na een kilometer langs het snel dalende pad konden we de ruïne van Sayacmarca zien,
Quechua voor 'Dominerend Dorp'. Twee mooie groene meertjes begroetten ons
langs de weg. Het grootste meer, Chaquacha, voedt het daaaronder gelegen en kleinere
meer via een ondergrondse rivier. Subtropische vegetatie kleedde de bergen overal
rondom ons. Bovenin het donkere groen van het kruin bloeien mooie orchideeën. Kolibries
en kleurige vlinders vlogen rondom ons. Na een klim van 300m bereikten we de ingang van Sayacmarca, gebouwd op een heuvel. Dit was de grootste ruïne die we tot nu toe gezien hadden. Er is slechts één ingang, een stijle trap met een smalle doorgang. Sayacmarca werd gebouwd als een fort. Er zijn twee grote delen in te onderscheiden. Bij de ingang heb je de tempel van de Zon, een stellaire observatieruimte en waar men de religieuze handelingen uitvoerde. Het ander deel was voorzien als residentie voor de bewoners. Een ingenieus systeem van kanalen die doorheen de hele nederzetting lopen bevooraadt bijna iedere ruimte. Het water eindigt in ceremoniële baden alias wasruimtes waarna het in de jungle verdwijnt. Deze ruïne is feitelijk gebouwd door de Colla, de grootse bijvand van de Incas voor ze koningen
werden over de Andes. De Incas hebben wat verbeteringen aangebracht aan het fort
dat één grote handicap had: er is geen plaats voorzien voor agricultuur binnen de
muren. Een kleine boerderij dichtbij Sayacmarca nam
die functie over om de maximaal 200 inwoners van voedsel te voorzien. Maar aan de
andere kant is de ligging van Sayacmarca perfect
gezien je de Inca Trail kunt zien doorheen de hele vallei. Binnenin het fort had
men een evenwicht zien te vinden tussen religie en het gewone leven. De enige zwakheid
van deze plaats was vanwaar het voedsel te halen in geval van een belegering. Waarschijnlijk
waren menig van de grote ruimtes in Sayacmarca voorzien
als opslagplaats maar geen enkele gids kon me daar uitsluitsel over geven. We wandelden verder langs mooie wouden en bruisende bergriviertjes. De boerderij kan bezocht worden, de opzichter van Sayacmarca woont er. Wat een romantische plaats om te leven. Kamperen in of rond Sayacmarca is niet toegestaan sinds het midden van de jaren 80. Enkelen hadden er in geslaagd een kampvuur te maken binnenin de ruïne met heel wat schade als gevolg. Maar er is een kleine kampplaats naast de boerderij. De Trail loopt verder over het 3600m hoge Aobamba Plateau ('gegolfde hoogvlakte') and klimt verder tot 3700m. We liepen door wonderlijke wouden vol met bloemen en kleurige vogels. Opnieuw konden we de zachtmoedige Salcantay zien. Ook kom je enkele tunnels tegen die met een harmonieuze schoonheid zijn afgewerkt, eigen aan de Incas. Op de bergkam kon je beide valleien zien, met aan de andere kant de Urubamba Rivier. Kort nadien kwamen we toe aan onze volgende kampplaats op een hoogte van 3750m met zicht over de ruïne van Phuyupatamarca of 'dorp boven de wolken' and de berg van Machu Picchu. Het heiligdom zelf was nog steeds niet zichtbaar. |
|
||||||||||||
|
|
Sinds 12/08/2005 8294 keer bezocht |
Pagina gemaakt in 0.03 seconden